Badanie spirometryczne niekoniecznie wyklucza niektóre formy choroby płuc. Dzieje się tak, ponieważ mogą wystąpić okresy, w których wyniki badań spirometrycznych wyglądają na prawidłowe, nawet jeśli występuje stan płuc typu astma.
Dla kogo spirometria?
Spirometria jest najczęstszym badaniem płuc, mierzącym ich czynność, w szczególności ilość i/lub prędkość powietrza, które może być wdychane i wydychane. Zalecana jest w szczególności:
● pacjentom z niezdiagnozowanymi objawami ze strony układu oddechowego
● chorym na astmę
● palaczom i byłym palaczom powyżej 40 roku życia
● pacjentom ze zdiagnozowaną chorobą płuc.
W jakim celu wykonywana jest spirometria?
Spirometria wykonywana jest, aby:
● określić wyjściową czynność płuc, czyli pojemność płuc i stan dróg oddechowych,
● monitorować zmiany czynności płuc w czasie
● ocenić reakcję płuc na stosowane leki wziewne i określić, które z nich są najskuteczniejsze w leczeniu danej choroby,
● obserwować zmiany wprowadzone za pomocą leków wziewnych.
U kogo nie stosuje się spirometrii?
Spirometria nie jest zalecana u tych pacjentów:
- dzieci poniżej 3 roku życia
- Pacjenci, którzy:
● mają odmę płucną,
● cierpią na zator płucny,
● niedawno doznali urazu głowy lub udaru mózgu
● niedawno przeszli operację w obrębie jamy brzusznej lub klatki piersiowej,
● niedawno przebyli zawał serca,
● mają objawy ostrej choroby zapalnej np. nudności, wymioty,
● mają nadmierne krwawienie z nosa niewiadomego pochodzenia,
● przechodzą aktywną chorobę zakaźną typu gruźlica, wirusowe zapalenie wątroby typu B,
● niedawno przeszli operację zaćmy,
● mają zdiagnozowane tętniaki,
● cierpią na choroby układu krążenia.
Co to jest test spirometryczny?
Te testy sprawdzają, jak dobrze działają Twoje płuca. Spirometria pokazuje, jak Twoje płuca radzą sobie z wdychaniem i wydychaniem powietrza. Na pracę płuc mogą mieć wpływ ich choroby, takie jak przewlekła obturacyjna choroba płuc (POChP), astma, zwłóknienie płuc i mukowiscydoza.
Istnieją różne spirometry, produkowane przez różne firmy, ale wszystkie mierzą to samo i są podobnie zbudowane. Wszystkie mają ustnik, którego używa się do dmuchania w urządzenie. Spirometr jest urządzeniem zaawansowanym, dlatego z reguły badanie takie wykonuje się we właściwie do tego przygotowanych miejscach. W szpitalach aparatura jest bardziej wyrafinowana i droższa, może też dać bardziej szczegółowe wyniki niż przenośny i tańszy sprzęt oferowany przez niektóre gabinety lekarskie.
Jak przebiega badanie?
Najpierw powinny być pobrane pomiary dotyczące Twojej wagi i wzrostu. W czasie badania musisz oddychać do spirometru. Najpierw wykonaj pełny wdech, a następnie zamknij usta wokół ustnika spirometru. Następnie dmuchaj tak szybko i tak mocno, jak tylko możesz (od pełnego wdechu do opróżnienia płuc). Może to potrwać kilka sekund. Możesz również zostać poproszony o pełny wdech, a następnie powolny wydech, tak daleko, jak to możliwe.
Najczęściej dostępny jest specjalny klips, który można założyć na nos, aby upewnić się, że powietrze nie wydostaje się z niego. Pomiary można powtórzyć dwa lub trzy razy, aby sprawdzić, czy odczyty są identyczne każdym razem, gdy dmuchasz w maszynę. Czasami testy są przeprowadzane w oddzielnej szklanej kabinie – może to pomóc w uzyskaniu bardziej szczegółowych i precyzyjnych wyników.
Czy jest jakieś ryzyko wynikające z badania?
Spirometria jest testem o bardzo niskim ryzyku. Podczas testu możesz odczuwać zawroty głowy lub
chwilkę po (naturalny efekt głębokiego oddychania). Lekarz może poprosić Cię o odroczenie zabiegu
jeśli niedawno byłeś chory (np. przeszedłeś niedawno infekcję klatki piersiowej).
Po teście
Po badaniu możesz wrócić do swoich normalnych zajęć. Niektórzy ludzie mają trudności z wykonaniem testu, więc po nim mogą czuć się zmęczeni. Twój lekarz omówi wyniki testu później lub na przyszłej wizycie.